AKUPUNKTURA

Akupunktura jest uznaną metodą terapeutyczną stosowaną z powodzeniem

w szeregu schorzeń ludzi, ale także zwierząt. Stanowi samodzielną metodę terapeutyczną, a jej skuteczność potwierdzają liczne badania naukowe

i prowadzona na całym świecie praktyka kliniczna. Może stanowić dodatkowo cenne uzupełnienie leczenia prowadzonego przez lekarza weterynarii.

Dzięki wysokiej skuteczności i szerokiemu zakresowi działania akupunktura budzi coraz większe zainteresowanie właścicieli zwierząt poszukujących rozwiązań podchodzących do zdrowia zwierzęcia w sposób całościowy.

Historia akupunktury sięga kilku tysięcy lat wstecz, a jej korzenie tkwią w starożytnych Chinach. Początkowo stosowana u ludzi, szybko znalazła swoje miejsce także w terapii zwierząt.

Fundamentem prawidłowego zastosowania akupunktury jest postawienie diagnozy, aby działać przyczynowo, a nie objawowo.

Dobrym zobrazowaniem tego fundamentalnego dla akupunktury modelu pracy jest terapia schorzeń skóry. Miejscowe zmiany na skórze mogą mieć wiele przyczyn. Akupunkturzysta ustala powody zaburzenia np. nadreaktywność układu immunologicznego na czynniki pochodzące z zewnątrz organizmu.

W takim przypadku zabieg polega na zmniejszaniu pobudliwości immunologicznej organizmu tak, aby reagował współmiernie do odbieranego bodźca. Inną przyczyną zmian skórnych mogą być problemy w ukrwieniu, w takim przypadku wspieramy produkcję oraz usprawniamy transport krwi, aby dostarczyć do tkanek tlen i odebrać zbędne metabolity.

Co to oznacza dla pacjenta, u którego pojawiła się zapalna zmiana skórna np. w postaci hot-spotu w przebiegu alergii? Nie będziemy stosować preparatu miejscowo wysuszającego samą zmianę, bowiem ona jest tylko objawem zaburzenia w organizmie. Ustalimy natomiast tło zmiany, ocenimy stan organizmu oraz dla natychmiastowej poprawy samopoczucia zwierzęcia, dodamy element zmniejszający ból i świąd skóry oraz uspokajający układ nerwowy. Dla tego konkretnego zwierzęcia będzie to oznaczało wybór np. 5 punktów akupunkturowych na jego ciele.

Innym przykładem pracy akupunkturzysty może być: nieswoiste zapalenie jelit (IBD) u psa z objawem przewlekłych biegunek i zaburzeń trawienia. Akupunkturzysta jedynie doraźnie wprowadzi terapię przeciwbiegunkową (działającą w większości przypadków już w ciągu pierwszych 24h!). Przede wszystkim jednak skupi się na ustaleniu przyczyn schorzenia u tego pacjenta, przeprowadzając wywiad i badanie. Często okazuje się, że przyczyną jest zaburzenie układu nerwowego, które powoduje reakcje jelitowe i terapia w takim przypadku polega na regulacji układu nerwowego, a nie działaniu przeciwzapalnym.

MECHANIZM DZIAŁANIA

To skomplikowany zestaw interakcji, które wpływają na cały organizm, jego narządy i układy na poziomie biochemicznym, neurologicznym i fizjologicznym. Czyni to akupunkturę wszechstronną metodą terapeutyczną.

Drażnienie punktów akupunkturowych wysyła do mózgu informację o konieczności podjęcia konkretnych czynności (np. zwiększenie produkcji krwi w przebiegu anemii, działanie przeciwwymiotne podczas terapii przeciwnowotworowej, obniżenie odczuwania bólu po przebytym urazie, regulacja pracy układu pokarmowego, zwalczenie procesu zapalnego).

Oto wybrane mechanizmy działania:

redukcja stanów zapalnych w organizmie (np. poprzez obniżenie poziomu cytokin prozapalnych). Ma to kluczowe znaczenie w leczeniu chorób przewlekłych tj. choroby autoimmunologiczne, zapalenie stawów czy choroby zapalne jelit
wsparcie układu krążenia (rozszerzenie naczyń krwionośnych, zwiększona produkcja krwi). Tkanki dobrze utlenowane i odżywione szybciej się regenerują i zwalczają procesy zapalne, nie dochodzi do ich przedwczesnego obumierania bądź nowotworzenia
regulacja układu autonomicznego (zachowanie równowagi między układem przywspółczulnym i współczulnym) kluczowe w koordynacji działania narządów i układów
aktywacja receptorów opioidowych (silne działanie przeciwbólowe)
regulacja układu immunologicznego (w chorobach autoimmunologicznych obniżenie pobudliwości, a w niedoborach odporności jej stymulacja)
stabilizacja gospodarki hormonalnej (np. obniżenie poziomu kortyzolu),
regulacja uwalniania neuroprzekaźników (złożony proces kierujący funkcjami neurologicznymi, reakcjami emocjonalnymi, wpływającym na funkcje psychiczne)

JAK WYGLĄDA ZABIEG?

Zaczyna się od przeprowadzenia opartego o założenia TCM (Tradycyjnej Medycyny Chińskiej) szczegółowego wywiadu i badaniu w gabinecie terapeutycznym. Część akupunkturzystów posiada wykształcenie weterynaryjne, np. lekarz weterynarii czy zoofizjoterapeuta. Taka osoba może posłużyć się dodatkowo analizą dokumentacji medycznej, choć nie jest to wymagane. W naszym gabinecie z powodzeniem stosujemy połączenie wielowiekowej chińskiej tradycji diagnostycznej nastawionej na konkretnego pacjenta z nowoczesnym podejściem do wyników badań medycyny zachodniej. Ciekawym doświadczeniem jest to, że analiza wyników badań laboratoryjnych często potwierdza postawioną wg TCM diagnozę, ale już sposób terapii różni się diametralnie.

Po ustaleniu przyczyny i objawów akupunkturzysta sprawnie i bezboleśnie wprowadza kilka bardzo cienkich igieł akupunkturowych w skórę zwierzęcia i pozostawia je na ok. 20 min.

Efekty terapii pojawiają się bardzo szybko.

Często już podczas zabiegu zostają wyeliminowane pierwsze objawy ustalonego schorzenia, np. ustępuje ból, następuje wyciszenie emocjonalne.

W pierwszych 24 godzinach następuje wyeliminowanie kolejnych objawów np. biegunki, wymioty.

Przez tydzień w zwierzęciu zachodzą intensywne procesy naprawcze, oczyszczające, regulujące.

W przypadku jednostek chorobowych wymagające powtórnej terapii np. choroby wieku starczego (np. demencja), schorzenia skóry, problemy układu ruchu

i in. ilość zabiegów uzależniona jest od rodzaju zaburzenia. Zwykle jednak zwierzak ogląda akupunkturzystę nie częściej niż pięć razy ale bywa, że jest potrzebny tylko jeden zabieg.

WSKAZANIA:

terapia bólu różnego pochodzenia
schorzenia neurologiczne (padaczka, zaburzenia nerwów obwodowych, porażenia, niedowłady i in.)
stany spastyczne mięśni szkieletowych i gładkich
choroby kręgosłupa (dyskopatie, niestabilność, spondyloza, mielopatia zwyrodnieniowa, zatory chrzęstno-włókniste i in.)
dysplazje i inne choroby stawów (w tym zapalne i przewlekłe)
choroby układu pokarmowego (zaburzenia pracy jelit i in.)
choroby układu krwionośnego (anemia, nowotwory i in.)
choroby skóry (przebiegające ze świądem i in.)
niedoczynność/nadczynność hormonalna (np. tarczycy)
choroby układu moczowo-płciowego (np. nietrzymanie moczu, niepłodność, pobudliwośc seksualna i in.)
upośledzenie odporności
choroby układu oddechowego (astma, kaszel i in.)
niewydolność narządowa (wątroby, nerek i in.)
alergie (pokarmowe, skórne)
terapia otwartych i trudno gojących się ran
terapia blizn
zaburzenia behawioralne (lęki, nadwrażliwość, agresja i in.)